1 grudnia 2024, imieniny obchodzi: Natalia, Blanka, Eligiusz

Wielka Brytania wprowadziła do obiegu monetę bulionową przedstawiającą Herb Wielkiej Brytanii. Numizmat wybito w srebrze wysokiej próby stemplem zwykłym. więcej »

Künker, aukcja 245

Dom Aukcyjny Künker przeprowadził w marcu kolejne aukcje numizmatyczne. Wśród wystawionych numizmatów znalazły się rzadkie i poszukiwane walory z Polski. więcej »

Kanada, Winnipeg Jets

Kanada wyemitowała dwie monety upamiętniające drużynę hokejową Winnipeg Jets. Numizmaty zostały wybite w stali niklowanej oraz srebrze wysokiej próby. więcej »

Curaçao i Sint Maarten, wspólna waluta

Antyle Holenderskie które przestały istnieć z dniem 10 października bieżącego roku zostały podzielone na wyspy Curaçao i Sint Maarten które uzyskały status podobny do posiadanego przez Arubę (kraje stowarzyszone z Królestwem Niderlandów, lecz nie wchodzące w jego skład). Natomiast wyspy Bonaire, Saba i Sint Eustatius stały się holenderskimi "gminami zamorskimi". więcej »

Kanada, Cztery wiatry: tropiciele w Kanadzie

Kanada wprowadziła do obiegu zestaw monet kolekcjonerskich "Cztery wiatry: tropiciele w Kanadzie". Numizmaty wybito w srebrze wysokiej próby stemplem lustrzanym. więcej »

Wyspa Niue, Doberman

Wyspa Niue wprowadziła do obiegu monetę kolekcjonerską przedstawiającą Dobermana. Numizmat wybito w srebrze wysokiej próby stemplem lustrzanym. więcej »

Mennictwo Stanów Zjednoczonych - złote monety obiegowe (cz. 2)

	W pierwszej części artykułu opisaliśmy krótko historię złotego mennictwa Stanów Zjednoczonych. Przyjrzeliśmy się bliżej nieoficjalnym złotym monetom, które powstały zaraz po tzw. wielkich gorączkach złota (mennictwo prywatne) oraz oficjalnym monetom o nominałach 1 oraz 2 ½ dolara. Tym razem przedstawiamy zarys historii pozostałych nominałów monet obiegowych USA bitych w złocie.

	Złotą monetę o nominale trzech dolarów bito w USA w latach 1854-1889. Moneta zaprojektowana została przez Jamesa B. Longacre i przedstawiała tradycyjną głowę Liberty odzianą w pióropusz, co do zamysłu mający wyglądać jak część tradycyjnego stroju rdzennego Amerykanina (w rzeczywistości przypomina on jednak bardziej coś w rodzaju korony z piór). Owa złota moneta nie była jednak pierwszą o nominale „3”. Trzy lata przed jej wprowadzeniem na rynku amerykańskim zadebiutowała jednak srebrna „trzycentówka”, mająca ułatwić sprzedaż znaczków pocztowych, które ówcześnie kosztowały właśnie 3 centy. Niektórzy sądzą, iż złota trzydolarówka powstała by ułatwić zakup większej ilości znaczków pocztowych (bynajmniej nie jest to ironia). Projektant zadbał o to, by moneta ta różniła się od złotej monety o nominale 2 ½ dolara. Powstała bowiem na cieńszym krążku (ważyła 5 gram), nie wspominając już o zmienionym wyglądzie Liberty. Początkowo nominał ten bity był w nakładach rzędu 100 tysięcy egzemplarzy rocznie, jednak z biegiem lat zaobserwowano, iż nie jest on w praktyce używany często. Najrzadszym rocznikiem jest moneta z 1870 roku z mennicy w San Francisco (1870-S; znany jeden egzemplarz). Łącznie wybito niecałe 540 tysięcy egzemplarzy, co czyni złotą tzydolatówkę jedną z najrzadszych złotych monet amerykańskich.



	Kolejny nominał stanowi pięciodolarówka, bita w latach 1795-1929. Omawiając ten nominał, wkraczamy już w kategorię tzw. „orłów” (ang. „Eagle”). „Cały” orzeł to równowartość 10 dolarów, toteż pięciodolarówka zwana jest bardzo często „półorłem” (ang. „Half Eagle”). Nominał ten ważył 8,75 grama. Wzór pierwszych emisji zaprojektował Robert Scott. W latach 1795-1798 na monetach tych widniała odziana w nakrycie głowa Liberty zwrócona ku prawej stronie. Na rewersie umieszczono małego orła. Równocześnie bito odmiany z większym orłem z inskrypcją („E PLURIBUS UNUM”), ta odmiana bita była do 1807 roku. Przez kolejne 5 lat bito odmianę z głową libertyn w okrągłym odzieniu zwróconą ku lewej stronie. Dodano również nazwę nominału („5 D.”). Od 1813 do 1834 powiększono nieco głowę Liberty. W roku 1829 nieznacznie zmniejszono średnicę monety (do 23,8 mm) pozostawiając wzór bez zmian. W roku 1834 zmniejszono nieco zawartość złota w pięciodolarówkach, w związku ze wzrostem wartości złota (wartość złota przewyższała nieco nominał). Bito monety o wadze 8,36 grama (zawartość złota 0,8992). Od 1837 bito już monety o próbie 0,900. W latach 1839-1908 bito klasyczną, dobrze znaną wersję monety z głową Liberty w diademie z napisem zwróconą ku lewej stronie i z gwiazdkami wokół. Od 1866 nad orłem umieszczano ponadto napis „IN GOD WE TRUST”. Os 1908 roku bito monety z głową Indianina. Wzór ten zaprojektował Bela Lyon Pratt. Paramenty monety pozostały niezmienione. Taka wersja tej monety wraz z nominałem 2 ½ dolara stanowi bardzo dużą ciekawostkę pod względem techniki wykonania. Wzór monety został bowiem „wbity” w krążek. To powierzchnia krążka stanowiła najwyższe punkty powierzchni monety. Wszystkie detale były wklęsłe – poniżej powierzchni krążka. Produkcja tego nominału została wstrzymana podczas I wojny światowej, wznowiona na krótko w roku 1929, który był ostatnim rokiem bicia tej monety.



	Zobacz też: Pierwszą część artykułu >>>

	Źródło: coin-collecting-guide-for-beginners.com, coinauctionshelp.com/
	Autor: Marcin Redo
	2013-04-19